tersebutlah kisah,
seorang pakcik teman isteri dan anak-anaknya pergi bank untuk buka akaun bank baru.
biasalah, kena tunggu giliran yang agak lama di bank;
pakcik ambil keputusan mahu ambil angin kat luar kawasan sekitar bank.
pakcik dahaga air,beliau singgah di kedai runcit berhampiran bank untuk beli air tenaga revive.
masa tengah bayar air revive,pakcik perhatikan gelagat 2,3 orang kanak-kanak sekolah yang mahu beli air kat gerai berhampiran.
ini perbualan antara salah sorang kanak-kanak tu dengan makcik penjual air di gerai:
kanak-kanak:cik,buleh dok nak air hergo 80 sen, duit sayo dok cukup
makcik:tok leh dik,keno beli hergo seriya(seringgit) jugok.mokcik tok jual air hergo 80 sen.
kanak-kanak:takpo lah kalu gitu gak cik..
kanak-kanak tu beredar dari gerai, dan mencari kalau-kalau ada kedai yang menjual minuman berharga 80 sen.
selesai bayar air tenaga revive,pakcik mendekati kumpulan kanak-kanak tu.
lalu pakcik bertanya,
'siapa nak 20 sen?'
kanak-kanak tadi tanpa berlengah terus angkat tangan dan menjawab 'saya!'
lalu dihulur 20 sen kepada kanak-kanak tadi.gembira bukan kepalang.terus dia berlari semula ke gerai menjual air tadi.
pakcik gembira bila tengok kanak-kanak tu gembira dapat beli air hilangkan dahaga.
gembira nya bila kita mampu gembira kan orang lain.
tapi kadang-kadang kita tak mampu nak gembirakan semua orang,mahupun diri sendiri.kan?