cerita pendek

sebenarnya dah taip post tajuk lain
tapi dah lama tunggu nak cerita post yang satu ni.
nak bercerita pasal kehidupan sebagai pelajar master.

saya merupakan pelajar sarjana di uitm shah alam malaysia.

di uitm kita boleh pilih samada nak sambung sarjana by coursework atau by research
saya rasa lain universiti, lain sistem nya sebab kawan saya yang mendaftar di upm untuk sambung sarjana by research tapi beliau kena ambil beberapa subjek juga.
sebelum tu nak minta maaf sebab post ni mengalami pencampuran bahasa inggeris dan bahasa melayu ya. 
kalau by coursework, kena ambil jugyou (eh alamak bahasa jepun pun bercampur sekali) bermaksud kena pergi kelas macam biasa, dan nanti ada final projek dan kena tulis thesis.
kalau by research, tak perlu ambil apa-apa subjek, hanya perlu ke lab dan buat research dan perlu defense proposal (ala-ala chukan happyou) dan di akhirnya kena present viva (ala-ala saisyu happyou)
dan minimum kena pergi 2 conference sepanjang tempoh belajar.
tempoh sarjana by coursework lagi pendek dari sarjana by research. bab yang mana susah yang mana senang, tak berani nak komen sebab daripada 10 orang yang diinterview, 5 cakap coursework senang, 5 cakap research senang. jadi masing-masing ada pendapat masing-masing.
siapa nak habiskan master cepat, sambungla by coursework.
siapa nak pengalaman beresearch lebih sikit untuk digunapakai time jadi lecturer nanti, sambungla by research.
saya pula sambung sarjana by research. pada mulanya keliru juga nak sambung by coursework atau by research. tapi sebab supervisor dah bagi tajuk untuk master by research dan atas nasihat daripada beliau saya tak dibenar sambung by coursework.

oh ya berkenaan dengan supervisor pula, sebelum tamatkan degree di jepun dulu saya dah mula mencari supervisor di malaysia. banyak juga emel yang saya hantar kepada beberapa lecturer di sini, tapi sebilangan kecil saja yang bagi respon. maka kita kena rajin kan diri mencari dan menghantar. sebab orang malaysia jarang buka emel. supervisor saya sekarang ialah seorang yang sangat prihatin sebab beliau yang banyak bantu dan sentiasa balas emel dari saya.
pertemuan pertama dengan beliau, beliau tawarkan saya jadi research assistant seorang lecturer. dan oleh sebab pada masa tu saya baru sahaja berhenti kerja, saya terima tawaran beliau.
bila saya bergelar seorang research assistant, ada beberapa perkara yang tak menyenangkan berlaku. di mana saya sedikit ditindas (bukan oleh ketua projek saya mahupun supervisor, mereka sangat baik)
maka tak lama lagi saya sudah tidak akan bergelar research assistant lagi, syukur sekarang saya dapat tawaran yang lebih baik dari itu :)

ahli lab saya terdiri daripada 5 orang.2 lelaki dan 3 perempuan. masa saya belajar di jepun dulu, saya jarang bercakap dengan ahli lab kecuali beberapa orang. masalah bahasa adalah salah satu sebab saya jarang berkomunikasi. saya lebih banyak mendengar dari bercakap. tapi bila belajar di malaysia ni, saya ingatkan saya akan cakap banyak dengan ahli lab, rupanya saya masih lebih banyak mendengar dari bercakap. tapi tetap rasa seronok bila mendengar mereka bercerita. mungkin juga sebab mereka lelaki jadi isi perbualan tu tak sehala gitu. oh, tapi yang peliknya saya punya ramai kawan di sini. ke mana-mana saya pergi ada saja yang menegur dan minta nombor telefon (perempuan sahaja ya). senior saya pun hairan, beliau dah tahun akhir tapi tak punya ramai kawan. saya yang baru masuk semester pertama dah punya ramai kenalan (ini bukan untuk mengangkat diri sendiri ya). mungkin juga sebab saya suka bertanya :D

supervisor saya suruh saya menjiwai research saya. pupuk minat pupuk minat pupuk minat. di samping supervisor yang banyak membantu, co-supervisor saya juga sangat banyak membantu dan prihatin. supervisor dan co-supervisor saya dua-dua perempuan ya. terasa macam dapat dua ibu baru gitu :D

setakat ini sahaja cerita saya untuk kali ini, moga kita berjumpa lagi di lain hari sebab ada beberapa perkara penting harus diselesaikan hari ini.jumpa lagii!